Als coach met als één van mijn specialismen “burnout” merk ik elke keer, dat mensen moeite hebben om te geloven dat ze burnout zijn. “Dat gebeurt mij niet!”
Dit kan tot gevolg hebben, dat ze klachten negeren en er nog een schepje bovenop doen tot ze instorten. Met alle risico’s van dien.
Dat brengt ons op de vraag hoe je burnout herkent? Het antwoord is kort: “meestal herken je het zelf niet”. Je omgeving merkt eerder dat er iets aan de hand is dan jij zelf. Je bent snel geïrriteerd, slaapt slecht, je kunt je niet goed meer concentreren, je wordt down en je denkt negatief over jezelf en je prestaties. Je krijgt steeds meer tegenzin in je werk. Ook ben je teleurgesteld over het leven en over dat wat je ervan hebt gemaakt totnu toe.
Dit zijn slechts enkele, maar wel zeer in het oog springende signalen, waarmee de burnout zich al lange tijd van tevoren aankondigt.
De term “burnout” wordt in principe alleen gebruikt als de ziekte (want dat is het) werkgerelateerd is. De verschijnselen hebben veel overlapping met die van een depressie. Ik vind, dat de definitieve diagnose altijd door een huisarts gesteld moet worden en ik sta daarin niet alleen. Je kunt namelijk de verschijnselen gemakkelijk verwarren met die van andere ernstige aandoeningen zoals bijvoorbeeld een dreigend hartinfarct of de genoemde depressie.
Het bedrijfsleven heeft meer aandacht voor burnout dan vroeger, maar nog steeds verbazend weinig. Temeer wanneer je bedenkt, dat gemiddeld 11% van de werknemers burnout raakt. Dit kan een bedrijf op veel kosten komen te staan, zodat preventieve aandacht hard nodig is. Toch blijft bij veel bedrijven de gedachte bestaan, dat burnout iets is voor “watjes”. Het tegendeel is waar! Juist de gedreven, plichtsgetrouwe werknemers die zelden “nee” zeggen gaan voor de bijl. En dat op steeds jongere leeftijd!
Maar vooral voor de werknemer zijn de kosten hoog, met name op gezondheids- en relationeel gebied. Er wordt een zware wissel getrokken op de nabije omgeving. Belangrijk is dan ook om eventuele partners te betrekken in het hersteltraject. Want het vraagt heel wat van alle partijen.
Het is belangrijk je te realiseren, dat uitstel van erkenning van een mogelijke burnout grote gevolgen kan hebben voor je hele leven. Hoe eerder een begeleiding wordt opgestart, hoe sneller je weer aan het gewone leven kunt deelnemen.
